HISTORIA

Upływa właśnie 70 lat od powstania pierwszej na Opolszczyźnie, po zawierusze wojennej, jednostki organizacyjnej Polskiego Związku Łowieckiego, naszego Koła. Aby Koło mogło powstać, w świetle obowiązujących wówczas przepisów, grupa członków założycieli musiała liczyć minimum 10 osób. Skompletowanie takiej grupy nie było zadaniem łatwym. Społeczność opolska nie była wtedy jeszcze całkowicie zintegrowana.

Mieszkańcami Opola byli wówczas przesiedleńcy z różnych regionów utraconych kresów wschodnich, pewna ilość rdzennych mieszkańców tej ziemi, a także przybysze z innych regionów naszego kraju, głównie tacy, których działania wojenne pozbawiły dachu nad głową. A jednak zapaleńcy myśliwi potrafili się jakoś w tym konglomeracie odnaleźć.
     SZTANDAR KOŁA           Inspiratorem grupy założycielskiej był pełen wówczas młodzieńczej werwy, a dziś poważny i wielce zasłużony działacz naszego Związku, oraz honorowy członek naszego Koła, kolega Zygmunt Łabędzki. Z nim to kontakt nawiązała grupka przedwojennych członków PZŁ, pracowników Państwowego Banku Rolnego w osobach kolegów: Tadeusza Rutkowskiego, Teofila Półtoraka, Apolinarego Kosackiego, Jana Gmaja, Eugeniusza Prusieckiego. Niebawem dołączyli do nich dalsi miłośnicy łowów koledzy: Józef Czarkowski, Stanisław Madeyski, Bolesław Kotzjan, Andrzej Kuliakin, i tak skompletował się zespół, który w dniu 20 lipca 1946 roku dokonał oficjalnej rejestracji Koła.
Wieść o tym zdarzeniu rozeszła się szybko. Zaczęli się zgłaszać następni zapaleńcy, a mianowicie koledzy: Zygmunt Okniński, Bronisław Bokacki, Mikołaj Dowhyluk, Janusz Jaworski, Józef Houszka, Stanisław Lipowski. Do chwili rozpoczęcia sezonu łowieckiego Koło liczyło już 16 członków.

Skompletowanie grupy założycielskiej oraz załatwienie przydziału terenów łowieckich nie wystarczyło jednak do rozpoczęcia polowania. Należało jeszcze zdobyć broń myśliwską i uzyskać na nią pozwolenie, zdobyć łuski, proch, śrut, maszynkę do zwijania naboi, bo o gotowej amunicji nikt jeszcze nawet nie marzył. Nie było to wszystko łatwe, a jednak jesienią 1946 r. myśliwi naszego Koła zaczęli polować. Należy wspomnieć o wspaniałej atmosferze pierwszych polowań. Cały zespół członków Koła wychowany na przedwojennych zasadach etyki był bardzo wyczulony na przestrzeganie dobrych obyczjów łowieckich, warunkujących dobrą, koleżeńską współpracę.
W pierwszych latach swojego istnienia Koło nasze nosiło nazwę "Kółko Myśliwskie im. św. Huberta w Opolu". W roku 1954 nazwa ta uległa zmianie na "Koło Łowieckie nr 1 w Opolu" i przetrwała do roku 1987, w którym nawiązano do nazwy macierzystej. Do dziś obowiązuje nazwa "Koło Łowieckie nr 1 "HUBERTUS" w Opolu".

Liczba członków naszego Koła zmieniała się wraz z upływem lat:
1946 r. - 16 członków
1950 r. - 31
1955 r. - 27
1960 r. - 25
1965 r. - 26
1970 r. - 40
1980 r. - 56
1985 r. - 67
1996 r. - 73
2006 r. - 70

W chwili zawiązania Koła terenów łowieckich do wydzierżawienia było bardzo wiele. Początkowo Koło dzierżawiło łącznie 23 867 ha terenów polnych na obszarze gmin Komprachcice, Prószków, Pokój i Wójtowa Wieś. W roku 1957 Koło otrzymało tereny ówczesnego obwodu nr 69 - Skorogoszcz (dziś jest to z niewielką korektą - teren obwodu nr 58) o powierzchni 6 351 ha, oraz obwód nr 38 - Popielów, o powierzchni 4 250 ha (dzis w znacznej części użytkowany przez KŁ nr 2 "Łoś" w Chróścicach). W 1965 roku na skutek reorganizacji, Koło otrzymało do wydzierżawienia tereny obwodów 36 i 58 o łącznej powierzchni 12 981 ha (w tym 4 904 lasu).

Ogólnokrajowa korekta geodezyjna oraz przyznanie w roku 1992 terenu Mikolin, leżącego przy ujściu Nysy Kłodzkiej do Odry, o powierzchni 602 ha, dały dzisiejszy obraz dzierżawionych obwodów, które łącznie liczą sobie 14 020 ha.